Erectiestoornis?
Het was een fikse operatie die Maarten achter de rug had. De tumor was niet kwaadaardig, maar wel groot. Die was weggehaald, en daarmee ook een groot stuk van zijn darm. Lichamelijk had hij zich helemaal hersteld. Het enige lastige was dat zijn erectie niet wilde terugkomen. En dat miste hij, al had hij het samen met zijn vrouw nog steeds fijn. Hij wilde dat oude vertrouwde gevoel terug.
Na de operatie
Tijdens de intake vertelde Maarten wat meer. Hoe pijnlijk het inbrengen van de katheter voor de operatie was geweest. En dat hij de katheter achteraf veel te lang, onnodig, heeft gedragen. Vol verwachting had hij uitgekeken naar het moment dat het werd verwijderd en alles weer als daarvoor zou zijn. Maar toen bleek dat ‘hij’ het niet meer deed. Er volgden onderzoeken naar de oorzaak, dat leverde niets op. En pillen die een erectie opwekken, hij heeft het geprobeerd, maar dat was toch niet zijn stijl.
Ik stelde voor om te beginnen met een genitale mapping: heel precies en op een meditatieve manier de genitaliën in kaart brengen. De focus ligt op wat in dat gebied gevoeld wil worden. Ik liet Maarten beginnen met zelf een plek te vinden waar hij zijn vinger wilde neerleggen. En om waar te nemen wat er gebeurde. Daarna vroeg hij me mijn vinger op de plek te leggen, waar het doordrukken van de katheter in zijn urinebuis zo pijnlijk was geweest.
Dat was precies de plek waar het trauma was ontstaan. Door fysiek en met aandacht aanwezig te zijn, kwam er ruimte om te voelen, pijnlijke herinneringen, kwamen er tranen. Over de pijn, de verdoofdheid, de onmacht. Een diep proces voor een man die zijn verdriet nooit kon voelen en zich niet goed kon uiten. Stukje bij beetje kwam er meer gevoel en zelfs warmte terug in het gebied.
Thuis is hij blijven oefenen, tijdens het ‘huiswerk’ dat hij doet: een fijne plek maken voor zichzelf waarin hij zacht en liefdevol is voor zichzelf. Er is weer leven in zijn penis, steeds een beetje meer.