Hij zoent niet lekker

25 Jaar samen en nooit lekkere seks 

‘We zijn al 25 jaar samen en de seks is nooit lekker geweest, en nu ben ik toch wel nieuwsgierig of we er toch nog wat van kunnen maken’ zei ze. Haar partner had de afspraak met mij gemaakt, want samen hadden ze besloten dat ze het met elkaar wilden gaan proberen, het vrijen.

Dikke matties, dat zeker, maar de spannende seks haalde zij altijd bij een ander en dat vond ze toch niet meer kunnen ten opzichte van hun puberende kinderen. ‘Waarom niet?’ denk ik dan, wat is er moeilijk aan om dat te vertellen, juist aan je puberende kinderen? Te ingewikkeld, dat kan gewoon niet vond ze. Dus ik liet dat even liggen. 

"Ik herinner me nog goed dat mijn partner en ik buiten onze relatie gingen vrijen en hoe dat was. Er waren zoveel gevoelens en buien, niet te doen om die te onderdrukken én die kinderen van ons voelden echt wel dat er iets gaande was!

Dat kon ik natuurlijk makkelijk ontkennen, maar ik herinnerde me echter TE goed de bedrukte sferen vroeger bij mij thuis als er iets emotioneels speelde waar niet over gesproken mocht worden. Wat heb ik me daar verward, naar en schuldig over gevoeld als kind, omdat ik het niet begreep. Het lag vast aan mij.

Zo werkt dat bij kinderen. Ik legde dus niet alles helemaal uit aan mijn kinderen maar ik vertelde ze wel dat ik het moeilijk had omdat ik jaloers was omdat hun vader met een andere vrouw aan het vrijen was. Of dat ik afwezig was omdat ik verliefd was. En dat dat hele normale gevoelens zijn die bij het leven horen. Dat het NIKS met hen te maken had. Dat we ook niet zomaar uit elkaar zouden gaan. En ook dat niet iedereen er zo mee om gaat, dus dat andere mensen het misschien heel raar zouden kunnen vinden. Maar dat dat misschien ook wel weer heel raar is."

Daar wen je gewoon aan...

Hij was niet spannend dus daarom hadden ze het er maar bij gelaten. En hij accepteerde dat. Verdwenen in drukke eigen bedrijven lukte het ze niet meer om uberhaupt nog quality-time te plannen met elkaar. ‘Hij kan dus niet zoenen en dat vind ik het allerbelangrijkste bij seks’, ‘bovendien zie ik hem veel te vaak en zijn we volledig op elkaar ingespeeld om het gezin draaiende te houden dus heb ik nooit zin in hem’, vond ze. Hij wist het allemaal niet zo goed, of hij zelf ergens last van had. Hij wou gewoon kunnen vrijen met haar.

Ik vroeg hem, ‘hoe is het voor je als je haar zo hoort praten over jou?’. Ik voel zelf namelijk echt een ‘au’ als ik zoiets hoor zeggen. Geen probleem, ik ben het gewend, antwoordde hij.

Ritual Play

Soms is het voor mij echt wel even zoeken naar een ingang, op welke manier kunnen mensen gaan ontdekken dat seksualiteit en verbinding maken over voelen gaan, over in je lijf zakken en dat je daarvoor dus moet vertragen. Om weer te gaan voelen wat er werkelijk is in jou en je hart te openen. Voelen hoe consent voelt. Ze zagen ook nog grijs van vermoeidheid deze twee lieverds. Ik vroeg ze of ze bereid waren een experiment aan te gaan en stelde ze voor om Ritual Play te gaan doen.

Bij Ritual Play stap je beiden om beurten op het speelveld en je geeft je non-verbaal over aan wat zich aandient in het contact, in het moment. Er is geen doel en je speelt/bent met wat je voelt in jezelf. Een hoofd is er niet handig bij, dus je leert ook je innerlijke recensent uit te zetten

"Ik begin daar niet aan!"

Na mijn uitleg kwam de emotie los bij hem: ‘Ik weet al precies hoe zij gaat doen, met haar theater achtergrond, ze gaat alleen maar zitten lachen! Ik begin daar niet aan!’. Ik legde hem uit dat ook frustratie en boosheid speelmateriaal zijn dus dat hij dat dan ook non-verbaal maar ook mét geluid kon uiten. Ik zag iets bij haar veranderen, ze realiseerde zich dat ze zich hiermee niet meer kon verschuilen en hield op met spottend lachen om hem. Mokkend stapte hij toch op de mat met haar en raakte volledig in de war. Wat nu? Wat moest hij doen? Niet praten? Vijf minuten ‘zijn’ in volledige verwarring deed hem smelten en haar ervaren dat ze hem opeens ‘echt’ zag, los van wat ze allemaal voor lelijks van hem vond. Dat raakt míjn hart ook.

Glinsterende ogen

Na drie van dit soort spelletjes waarin ze steeds meer ontspanden door zonder doel te zijn, stelde ik ze voor dat ze een halfuur alleen konden zijn in mijn ruimte. Met olie, muziek en warmte. Om samen te zijn. ‘Nou, dat hebben we al geen jaren meer gedaan hoor, en we komen er ook nooit meer toe’. Dat is precies de reden waarom jullie dit hier nu gaan doen, zei ik. Voor het blok, soms is dat nodig.

Gewoon twee lieve doerakken, die nog van alles uit te zoeken hebben met elkaar. Prachtige mensen die elkaar onbewust zo’n pijn kunnen doen en toch weer een manier vinden om tot elkaar te komen. En ik mag daar een rol in spelen, dat maakt me blij.

Ze vertrokken met glinsterende ogen, energie en een tof plan om samen een weekend weg te plannen. Bij het afscheid zei ze ‘Nou hebben we nóg geen seks gehad!’. Jaha, zei ik, dit is nog maar het begin, maar wél het belangrijkste.