Kan ik het nog leren… genieten van seks?
‘Ik ben nu eenmaal geen sekshebber’, zei ze tegen me. Ze kwam naar me toe met de wens om vrijen ook fijn voor zichzelf te gaan vinden. Na te zijn verkracht op haar 19e en dat jarenlang weggestopt te hebben was ze een EMDR-traject gestart dat inmiddels heel succesvol afgerond was. Ze kan nu, op haar 30ste, praten over haar ervaring zonder daar helemaal van slag van te zijn en heeft ook geen herbelevingen meer tijdens het vrijen met haar vriend. Waar ze alweer 12 jaar heel gelukkig mee samen is.
Maarrr……zelf van vrijen genieten is nog heel ver weg. En kan zij dat ook leren?
Iedereen heeft altijd leuke seks… toch?
Ze is er van overtuigd dat iedereen om haar heen altijd seks heeft en er enorm van geniet en er ook nog altijd mee bezig is. Zo’n type is zij niet. Ze is bang omdat ze zo niet is dat ze daarmee haar vriend uiteindelijk teveel teleurstelt. Dus ze wil het wel fijner hebben om er meer zin in te krijgen maar een ‘sekshebber’ zijn is echt te afschrikwekkend.
De gedachte die pijn doet: er is iets mis met mij
Zelf heb ik ook heel lang gedacht dat er iets niet helemaal goed aan mij was als het om vrijen ging. Waar deze overtuiging over ging had te maken met een hele rits aan thema’s waar ik nog nooit iets over geleerd had. En ook, ja, een verleden met seksueel misbruik.
Als kind begon het al met niet leren dat ik er mocht zijn, dat ik ertoe deed en dat ik gewaardeerd werd. Dat seksualiteit en gevoelens heel gewoon en mooi zijn. Dat wat ik fysiek voelde in mijn lichaam, pijn, plezier, genot er mochten zijn en dat ik dat mocht leven. Ervoor opkomen zelfs. Het was er niet.
In mijn latere leven en helemaal als seksuologisch lichaamswerker ontdekte ik hoe ontzettend belangrijk het is om in je lichaam en via je zenuwstelsel te leren voelen wanneer iets helemaal in consent is en hoe je daarover communiceert. En ook doodgewoon waar vrijen over gaat voor mij en iedereen. Dat er geen ‘manier’ is behalve je eigen. Dat er heel veel leuks is om uit te proberen, of niet.
De eerste stap? Compassie. Echt.
Maar wat ik vooral ontdekte, was dat het allemaal begint met je gedachten en angsten te delen, en met compassie krijgen met onszelf. Wat zadelen we onszelf op met oordelen waarmee we onszelf pijn doen, vanuit een gewoonte. Omdat we zoveel verhalen om ons heen menen te horen waar het totaal anders is als in onze ervaring.
Op die verhalen bouwen we onze overtuigingen waar we diep in geloven omdat het er echt zo uitziet als het hoogste en fijnste goed wat je zou moeten ervaren. ‘Oh, ik heb zulke fantastische seks met mijn partner’ of ‘Wij doen het elke dag, ik zou niet zonder kunnen’. Dáár zou je moeten zijn, vind je misschien wel. De vraag is of dat echt ‘altijd’ zo fijn is of dat het minstens zo belangrijk is om dit aan de buitenwereld te moeten vertellen. Praten over dat het niet zo leuk is, is best kwetsbaar.
De pijn van wat je nooit leerde
Over leuke seksualiteit ‘niet geleerd en ervaren hebben’ heeft een leegte in ons gecreëerd die pijn doet. En elke keer als we geconfronteerd worden met anderen die het schijnbaar heel erg leuk en fijn hebben, zelfs al is het maar een gedachte, voelen we die pijn en nemen we onszelf dat kwalijk. We kijken naar buiten in plaats van naar binnen.
Terwijl aan onze binnenkant juist degene zit die we liefdevol en koesterend mogen steunen, waar we tegen zeggen ‘je bent precies goed zoals je bent, ook als je niet doet zoals anderen’, ‘ik hou van jou en je mag er zijn, óók als je jezelf geen ‘sekshebber’ vindt.Door dit te doen creëer je namelijk de veiligheid in jezelf die je nodig hebt om (weer) nieuwsgierig te worden naar je eigen seksualiteit.
Nieuwsgierig zijn mag, ook nu
Herken je je in dit verhaal? Dat is niet gek, want deze vrouw* is niet de enige die met deze problemen rondloopt en -vrijt 
. Voor jou als man* geldt uiteraard hetzelfde.
Want je bent een prachtig mens met een heerlijk lichaam, waar je van kunt leren genieten op jouw manier, zonder oordelen. Die oordelen en dat steeds naar buiten kijken gaan we tackelen met z’n tweetjes of in mijn groepsaanbod voor Nieuwsgierige Vrouwen*, door er liefdevol bij te blijven en jou nieuwe mogelijkheden aan te reiken.
Wat gaan we dan doen met z'n tweetjes?
We werken om te beginnen altijd vanuit de vraag die zich aandient vanuit jou. Dan gaan we aan de slag met somatic experiencing, het steeds opnieuw ervaren en voelen in je lichaam wat er gebeurt. Zo leer je het 'innemen' en ontvangen in je lichaam integreren én er vrij en makkelijk mee te bewegen en over te communiceren. Ik gebruik de Wheel of Consent maar ook technieken als Mindful Mapping en Ritual Play. Alle aspecten die je in mijn workshops terug ziet komen zijn ook onderdeel. Als jij voelt dat je daar klaar voor bent.
Als je hier mee aan de slag wilt
Kun je een gratis Ontdekkingsgesprek met me inplannen om te bespreken hoe ik jou kan helpen en welke werkvorm het beste bij jou past.
Of je kijkt onder Doen bij Arati op deze site wat het actuele aanbod is.
Niet onbelangrijk:
- In dit blog beschrijf ik een vrouw, maar als je je anders identificeert of een andere gender hebt, kan dit net zo goed spelen uiteraard.
- Met vrouw* bedoel ik iedereen met een vulva, ook als je je anders identificeert of transvrouw bent.
- Met man* bedoel ik iedereen met een penis, ook als je je anders identificeert of transman bent. Jij bent ook van harte welkom bij mij voor individuele sessies of met je partner samen. Mijn groepsaanbod richt zich voornamelijk op vrouwen*.
- Ik werk trauma-geïnformeerd, maar ben geen traumatherapeut. Afhankelijk van hoever je in je proces bent als je wel bij een traumatherapeut bent, kun je heel goed daarnaast bij mij starten.
Wil je hier meer over weten en zoek je begeleiding in jouw proces? Plan dan gerust een gratis Ontdekkingsgesprek via de link op deze pagina.